Dnia 25 października u stóp świętej góry Ślęży zebrała się grupa Nacjonalistów Polskich z pod znaku Zadrugi aby uczcić pamięć Bohaterów Słowiańszczyzny,
aby zgodnie z tradycją polską obchodzić Święto Przodków,
Oto krótka relacja z tego święta –
SŁAWA DZIEDZICTWU PRZODKÓW!
SŁAWA TYM, KTÓRZY ODESZLI,
ALE KTÓRZY ŻYĆ BĘDĄ WIECZNIE
W DZIELE, KRWI I PAMIĘCI WSPÓLNOTY NARODU!
NAD MOGIŁĄ STOIGNIEWA
W obliczu śmierci stoimy śmiertni
Odeszło życie w niebyt Nawii
w żałobnej Cię żegnamy czerni-
Gardzino Twej wyśnionej Sławii
Nie czynim stosu ani tryzny,
Płaczki nie zwiodą żalnych pieśni
Obyczaj dawnej Słowiańszczyzny
Twoja ZADRUGA nowocześni
Ład budowniczych-nasz panteizm
Z wierzeń praojców się wywodzi,
Wyznanie wiary słowy temi
I obrzęd czynim , jak się godzi.
Czcimy Swaroga-Świetowita
Czcimy zasadę czynną świata
Co w mózgu mędrca , w ziarnku żyta,
W jądrze atomu, w pyłku kwiata.
Człowiek-nosiciel boskiej siły
Nią zapłodniony duch człowieczy
By się bogorłów sny iściły
w toku stawania się wszechrzeczy
Żywie Stoigniew w DZIELE swoim
Bo prawom śmierci czyn zaprzecza
Paszczom nicości się ostoi
Czynami zbrojna myśl człowiecza
Nie czynim tryzny ani stosu ,
Płaczki nie będą zawodziły
Dostojnie , godnie , bez patosu
Odchodzisz , Druże , w noc mogiły.
Łzy pożegnania czas ukoi
Żałość i smutek-czas ulecza.
Lecz niepamięci się ostoi
Zaklęta w Dzieło myśl Człowiecza!
OSKARŻAM
Oskarżam wszystko co jezuickie
A Polsce wrogie i katolickie,
Wszystko , co trąci rzymską kabałą.
przez nią Rzecz Wielka stała się małą
Ileż to wieków polakatolik
Bity po twarzy, pląsał w niewoli?
Po całym świecie poniewierany,
Po dziś dzień nosi ducha kajdany.
O to wielebnych oskarżam drani
Ja , jako Polak , jako Słowianin!
POTRZEBA CI WIARY!
Że życie to droga donikąd
Że błoga nirwany ponęta-
Pociecha w sam raz niewolnikom
pasuje w sam raz dekadentom
Z takimi to nam nie po drodze ,
Nas inna przygoda urzeka,
Co płaczą , co duchem ubodzy,
Nie pójdą śladami Człowieka!
Bo człowiek to moc i potęga,
I wola i duma junacka,
Wciąż wyżej i dalej on sięga
I z bogiem się żadnym nie cacka!
Potrzeba ci wiary, Polaku
Byś panem się czuł a nie sługą
Litanie pozostaw żebrakom,
Posłuchaj! To woła ZADRUGA
PIEŚŃ O MASŁAWIE!
Pokonanych świat nie zna , nie sławi,
Wraża potwarz z imienia okrada-
Wolnej Sławii Władyko -Masławie!
Katolictwo cię zmogło i zdrada.
Powalone stołby Świętowita,
popy piekłem , diabłami lud straszą,
Gdzie wyroczne wesoło stąpały kopyta
Wróg cmentarne swe krzyże obnasza.
Idzie koniec waszego Tedeum-
Słowiańszczyzny przebiegli grabarze!
Z innej nuty wam Polska zaśpiewa
w takt walonych , jak ongiś ołtarzy
Jako ongiś .Tym razem na zawsze
Szczeżnie zmora, co dusze nieprawi.
Na Mazowsze, Twe wierne Mazowsze,
W naszej pieśni powrócisz, Masławie!
ODKUPICIELSTWO
Najpierw był nóż sakralny
Syn pierworodny, jeniec
Ubój był rytualny
Jaskiń ponure cienie.
A potem były stosy
I stosów było wiele
Krew z dymem szła w niebiosy
Czezły ciała w popiele.
Atawistyczna saga
W zabobon grozę wplata
Że tylko krew ubłaga
Moce nie z tego świata
Dzisiaj-mszalnie , magicznie
Pop wino w krew przemienia,
Celebruje cynicznie
Makabrę odkupienia.
ZAKON ZADRUGI
ZAKON ZADRUGI - silnym być
I mocno chcieć i twardo żyć
I więcej dawać niźli brać,
I Polskę -tylko Polskę znać!
ZAKON ZADRUGI - te mesjasze ,
Jezumaryje, ojczenasze,
Ten katolichej kupii kram:
Nie nam !Nie nam!
ZAKON ZADRUGI - tyleś wart,
ile dokonasz, bóg czy czart,
Czy los przeciwny, wszystko peć
Gdy tylko człowiek zechce chcieć!
