Narodowa Sztuka.- Stanisław Szukalski

Sztuka w istnieniu każdej nacji odgrywa niebagatelny wpływ, stanowi część kultury. Więc czym jest Narodowa Sztuka ? – jest to dziedzina artystyczna, która porusza zagadnienie typowo narodowe, heroiczne. Powinna być także oznaką rasowej doskonałości.

Przykładem Polskiej Sztuki Narodowej Stanisław Szukalski

Stanisław Szukalski- malarz i rzeźbiarz, śmiało można tą postać określić jako twórcę Narodowej Sztuki. Na łamach założonego przez siebie czasopisma “Krak” podkreślał rolę polskości sztuki w życiu narodu. Sztuka Szukalskiego jest dość specyficzna, przede wszystkim sięga do Polskich korzeni, do Polskiej kultury słowiańskiej.

Proponował stworzenie „Twórcowni”, w której sposób kształcenia młodych talentów doprowadzi do stanu, w którym Kraków stanie się centrum sztuki twórczej. Jego twórczość charakteryzowała się bardzo bogatą treścią, zawierającą filozoficzne przesłania, wymagającą na ogół komentarzy i interpretacji autorskich dla przeciętnego odbiorcy. Porzuca naturalizm na rzecz głębi wyrazu, którą osiąga zwłaszcza poprzez uwypuklanie pewnych cech czy motywów swych dzieł. Niewątpliwie na charakter Sztuki „Stacha z Warty” miały wpływ jego poglądy, które nadały bieg jego dziełom . Jego światopoglądem był nacjonalizm : nawiązujący do symboliki i wartości polsko- słowiańskich, ważny elementem tego programu był przedstawiony w 1936 r. projekt „Duchtyni” – miejsca kultu Słowiańszczyzny, znajdującego się na dnie Smoczej Jamy na Wawelu). Miejsca w którym miała się rozwinąć kultura przyszłej narodowej Polski.

„Nie miałem czasu dla Boga, gdyż to miejsce było zajęte przez samo słowo ‘Polska’, której oddałem każdą minutę myśli oraz całą twórczą energię” (Stanisław Szukalski)

W tym zdaniu, które tu przytoczyłem, sam autor wypowiada się na temat celu i inspiracji, które mu przyświecały przy tworzeniu. W moim mniemaniu jest to wybitny artysta, niestety dzisiaj zapomniany i niedoceniony . Tym oto postem choć po części chcę przybliżyć artystę, którego sztuka na mnie wywarła imponujące wrażenie, i stanowi symbol polskiej narodowej kultury. Twórczość Stacha z Warty można obejrzeć na stronie (http://szukalski.com) lub (http://audiovis.nac.gov.pl/) wystawę Szczepu Rogate Serce z 1936 roku


Gniewomir

Rocznica śmierci Józefa Piłsudskiego







W dniu dzisiejszym mija kolejna rocznica śmierci wielkiego człowieka jakim był Józef Klemens Piłsudski.

Piłsudski Józef Klemens, pseudonimy Wiktor, Mieczysław (1867-1935), działacz niepodległościowy, polityk, mąż stanu, marszałek. Pochodził z niezamożnej rodziny ziemiańskiej o starych tradycjach niepodległościowych. 1886 wysłany na studia medyczne do Charkowa, prowadził działalność rewolucyjną i niepodległościową wśród studentów. Przypadkowo zamieszany w przygotowanie zamachu na cara Aleksandra III, aresztowany w Wilnie 1887 i zesłany na Syberię, gdzie przebywał w latach 1888-1892

w 1912 na zjeździe w Zakopanem powołał do życia Polski Skarb Wojskowy. W tym samym roku został komendantem wojskowym Komisji Tymczasowej Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych (KTSSN). Po wybuchu I wojny światowej ogłosił mobilizację oddziałów strzeleckich. Utworzona w Krakowie kompania kadrowa przekroczyła granicę z Królestwem w dniu 6 sierpnia 1914. Wobec braku poparcia ze strony mieszkańców zaboru rosyjskiego próba wzniecenia powstania nie powiodła się. Austriacy zażądali wcielenia strzelców do armii austriackiej. W październiku 1914 polecił utworzenie na ziemiach zaboru rosyjskiego Polskiej Organizacji Wojskowej (POW). W wyniku akcji dyplomatycznej posłów polskich w Wiedniu oraz działalności Naczelnego Komitetu Narodowego (NKN) władze austriackie wyraziły zgodę na organizację Legionów Polskich. Objął dowództwo 1 Pułku Legionów, przemianowanego później na 1 Brygadę Legionów, która brała udział w szeregu bitew na froncie galicyjskim. We wrześniu 1916 – wobec braku zainteresowania sprawami Polski ze strony państw centralnych – podał się do dymisji. Po ogłoszeniu Aktu 5 listopada mianowany szefem departamentu wojskowego Tymczasowej Rady Stanu (1916-1917). Osadzony przez Niemców w więzieniu w Magdeburgu po tzw. kryzysie przysięgowym (1917). Powrócił do Warszawy 10 listopada 1918, w dniu 11 listopada Rada Regencyjna przekazała mu władzę wojskową. Powołany w dniu 22 listopada 1918 przez rząd J. Moraczewskiego na urząd Tymczasowego Naczelnika Państwa. W styczniu 1919 wybrany przez Sejm Ustawodawczy na Naczelnika Państwa. Dążąc do odbudowy państwa polskiego prowadził wojnę z bolszewicką Rosją 1919-1920, zakończoną korzystnym dla Polski pokojem ryskim (1921). W czasie wojny dał się poznać jako doskonały strateg, przygotowując plan i przeprowadzając udaną Bitwę Warszawską, która miała decydujące znaczenie dla wyniku wojny. W 1919 z jego inspiracji generał L. Żeligowski zajął Wilno. Nie zrealizował planów odbudowy Ukrainy i Białorusi sprzymierzonych z Polską. W marcu 1920 mianowany marszałkiem, do grudnia 1922 piastował godność Naczelnika Państwa i Naczelnika Wojska Polskiego

1926 po odrzuceniu przez prezydenta S. Wojciechowskiego propozycji utworzenia rządu z A. Skrzyńskim jako premierem, dokonał zamachu wojskowego (przewrót majowy). Odrzucił proponowaną mu prezydenturę, w nowym rządzie formalnie sprawował funkcję ministra wojny i generalnego inspektora sił zbrojnych. W latach 1926-1928 i 1930 był dwukrotnie premierem. Pod hasłami zwalczania “sejmowładztwa” i “partyjniactwa” oraz “sanacji życia politycznego” zwalczał opozycję. Doprowadził m.in. do rozbicia Centrolewu i procesu brzeskiego, co zapewniło zdecydowane zwycięstwo Bezpartyjnemu Blokowi Współpracy z Rządem w wyborach 1930. Opracowana pod wpływem zgrupowanych wokół niego sił politycznych Konstytucja kwietniowa (1935)

Losy ojczyzny i narodu nie były mu obojętne, poświęcił się walce dla dobra ojczyzny.

Sława bohaterom

89 rocznica wybuchu III Powstania Śląskiego



DLA TYCH DLA KTÓRYCH - POLSKA BYŁA PONAD WSZYSTKO!


Tu gdzie przed wiekami płonął święty ogień naszych przodków , na miejscu kultu dawnych Słowiańskich Bogów .Dziś płoną znicze pamięci dla bohaterów powstań Śląskich .....
Dla Śląska w granicach -Polski - SŁAWA BOHATEROM!!!SŁAWA SŁOWIAŃSKIEJ ZIEMI GÓRNOŚLĄSKIEJ






POWSTANIEC ŚLĄSKI

Zrodzony z bólu , trudu i tęsknoty
Z krwi Górnośląskiej i rycerskiej kości
Z twardej , hartownej ,żelaznej roboty
Żyje powstaniec i za miedzą gości

Zwiedza Lwów ,Kraków ,Poznań i Warszawę
Duch jego jednak bawi tam gdzie swoi-
Gdzie ciemną nocą przelał krew dla sporawy ,
Gdzie przeszłość łzami bóle jego koi ...

Na odgłos trąbki poszedł do szeregu,
Kamieniem rzucił na złowrogi szaniec -
I zatrzymując losy świata w biegu

Z męża śląskiego stał się zuch - powstaniec .


Choć nam na gardle wróg pętle zaciska ,
Chociaż nas przemoc dławi germańska
Choć strumieniami krew polska tryska
I rozbrat sieje zdrada szatańska ..

Chociaż nas czeka dola nieznana ,
Choć śmierć nam grozi lub krwawy znój
My na drgających ciele szatana
Zatkniemy sztandar -zwycięski - twój!



Pieśń moja nie zna łez ni łkania
Choć zasłuchana w ból i znój
Pieśń moją- to pieśń Wyzwolenia
Do boju wzywa- wiedzie w bój

Jak dobosz jestem , co na przedzie
Do taktu braciom w w bęben rwał
I w bój z uśmiechem brać swą wiedzie
Choćby paść pierwszy w boju miał .


Bez Polski nie na Śląska
Bez Śląska Polski nie ma
W tym nasza wiara zawarta
Między myślami dwiema

W prawdziwości tej zasady
Wszak ojce nasi wierzyli
więc jako czynili ojcowie -
Tak my będziemy czynili!

Ta święta wiara nasza
Jak w naszych ojcach żyła
Tak samo w nas żyć będzie
Polsko- ojczyzno miła !







Sfrunął na Śląsk orzeł biały
W blasku tęcz karpackich gór
Wśród purpury zajaśniały
Krwawe łuny śnieżnych piór

Słońce błyska brylantami
Gdy korona zdobi skroń
Biały orle, zostań z nami,
Śląsk przed czarnym orłem chroń!

Hej, Ślązacy , w górę czoła!
Niech radosne pieśni grzmią!
Gdy ojczyzna nas powoła
Triumf jej okupimy krwią .









SKOŃCZONE POWSTANIE

Skończone powstanie , złożona już broń
Ton przebrzmiał już rogu złotego
Laur nie spłynął na piersi ni skroń
Powstańca -rycerza śląskiego ..
Lecz chociaż , należnej nagrody nie mamy,
Gotowi do boju tak zawsze wołamy

Powstańcy to , wiara , nadzieja i cud
Powstańcy to ziarna zagonu,
Nie obcy nam ogień, nie obcy nam trud
Nam wolność lub walka do zgonu .

Wśród gradu granatów -wśród kul i wśród burz
My wszędzie trzymali się śmiało
Choć słońce prażyło,choć w gardle był kurz
Zwycięstwo nam zawsze przystało
Olesno i Kożle nas krwawych widziało
Aż echo radośnie za nami śpiewało

Powstańcy to , wiara , nadzieja i cud
Powstańcy to ziarna zagonu,
Nie obcy nam ogień, nie obcy nam trud
Nam wolność lub walka do zgonu

Na górze ,na świętej staliśmy jak jak mur
W obronie prastarej ziemicy
Na krótki spoczynek przyjmował nas bór
Poległych składano w Leśnicy
A kiedy powstańców do grobów spuszczano
To z grobu rycerską piosenkę słyszano

Powstańcy to , wiara , nadzieja i cud
Powstańcy to ziarna zagonu,
Nie obcy nam ogień, nie obcy nam trud
Nam wolność lub walka do zgonu

O ,patrz w niebo , jak wielki jest duch,
Wśród boju o wolność i życie ..
Że każdy powstaniec to rycerz i zuch
Narody wszystkie to wiecie
Dlatego dziś w domu wolności czekamy
Lecz z dumą rycerską piosenkę śpiewamy

Powstańcy to , wiara , nadzieja i cud
Powstańcy to ziarna zagonu,
Nie obcy nam ogień, nie obcy nam trud
Nam wolność lub walka do zgonu